sen arkana bakmadan giderken ben yine,aynadan gözyaşlarıma bakıyorum daha alışamadan o acı sensizliğe bilmem,nerde,nasıl,kimle yaşıyorum
körkütük aşıklara döndü devrim bir mutluluk hayalinde umudum katbettiğim sadece kıyamadığım gözlerin o da artık başkasına bakacak diye ağlıyorum
tam kaldıracakken başımı ağır ağır birden resmini görüp tekrar boyun büküyorum cezam müebbete mahkum sevmekse bile ben bu aşktan vazgeçemeyeceğimi biliyorum
şimdi dört tarafımda dikenli teller sensiz ne yiyor,ne içiyorum kuşlar bile konuşmuyor artık benle onsuz sen bir hiçsin diyor
ne olursun dön diyorum sana ellerimi uzatıyorum sana karşılıksız unutmak imkansız bana hele sensiz olmak
imkansız sen arkana bakmadan giderken ben bir yıldız gibi gökyüzünden kayıyorum alıpta başını gitme ne olur ben asıl, sensizlikten korkuyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder