Aşk karşılıklıdır, sevgi değil...Aşkta karşılığı istenen; arzular, özveri, dayanışma, iletişim, sadakatvardır.El eli tutmak ister...Göz gözü arar..Saçlar okşanmayı bekler...Ama sevgi öyle değil...Sevgi çoğu zaman karşılıksızdır...Bir kedi yavrusunu kucaklamanın, bir köpeğin başını okşamanın, uzaklardayanan bir orman için yanmanın, okyanustaki balinaları sevmenin ne karşılığıolabilir ki?..Aşk tek başına değildir, muhatabı gitti mi bakarsınız bitiverdi...Ama sevgi tek başına, yalnız...Bitmez...Geçtiğimiz günlerde küçük kız, alt kattaki veterinerin hediye ettiği küçükkaplumbağa ile o gece mutlu mutlu uyudu...Sabah kalktığında şaşkındı ve içinde dayanılmaz bir acı vardı. Kaplumbağanınayakları yok olmuştu...Durmadan ağladı. Yaşlı gözlerini ova ova arada bir eğilip bir baktı,arkadaşının ayakları yok...Onu aldığı gibi veterinere indi, küçük parmakları ile veterinere gösterdi:"Ayakları gitti..."Veteriner onu oturttu, sehpanın üzerine kaplumbağayı koydu, şimdi sessizcebeklemesini ve Allah'a dua etmesini söyledi...Biraz sonra küçük kız bağırdı:"Ayakları geldi ..."Bu sevgi...O küçük kız bir gün gelecek büyüyecek...Yaşamın koşulları, o daracık zor yolları, insanın üzerine dalga dalga geleno iyi-kötü günleri, acıları ve sevinçleri arasında yürüyüp gidecek...Belki aşık olacak...Ama küçük kaplumbağasını asla unutmayacak...Ona kişiliğini veren, onu biçimlendiren, onu insan yapan; o küçükkaplumbağaya karşı duyduğu sevgi olacak...Çünkü sevgi yücedir...Bitmez...Karşılıksız...Ve çıkarsız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder