Şimdi çıkmazlarda yüreğim tutunacak el bulamıyor Sensiz bir başka alemlerde bir garip haldeyim Kimse beni anlamıyor Uzat hadi elini bir garip çıkmaza batıyor Uzat mendilini çaresizliğin göz yaşları akıyor Şimdi bin umutla bekliyorum sensizliğin çaresizliğine inat İsterse son bulsun şu koca dünya ve de kainat Uçarcasına gel kollarına tak birer kanat Benim meleğim bebeğim canım herşeyim Senindir bu gönlümdeki saltanat Gel gel de hükmünü sür Öyle bir gelki gelişinle şu başımı döndür İçimde yanan bin yılın ateşini söndür Yoksa bu sensizliğimin sonu İnanki bir tanem inan ölümdür SEBEBSİZ AĞLAYAN BU GÖZYAŞI,SEBEBSİZ KANAYAN YÜREĞİMİN YARASI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder